لیلی بانو

یه عادت دارم ،از بچگی فکر کنم همین جوری بودم... تو دوستی ها قبل از اینکه کسی ازم خسته بشه یا رهام کنه، همین که حسش سراغ بیاد که اضافی ام خودم فاصله رو باهاشون بیشتر می کنم و میرم... چه برسه به عشق... گوشیم پر شده از شماره هایی که یک مدتی دوستای صمیمی بودند ،سنگ صبور بودم و گاهی هم شنوده ی روزمرگی های من بودند ،اما اکثرا ً رو بعد ازدواج شون یا رفع گرفتاری هاشون ،دوستی ها هم رنگ باخت و فاصله بیشتر و بیشتر شد... دیشب و جلسه ی قبل وقتی تو کلاس با لحن شوخی از رفتن حرف میزدند ،بیشتر به خودم حق دادم که فاصله رو بیشتر کنم... یا همین تیر ماه یا شاید هم مرداد بود، وقتی سارا جلوی در خداحافظی کرد و برای همیشه از این شهر کوچ کرد، چشمام  پر اشک شد...بغض بدی گلوم گرفته بود... اونا که نمیدونن من بعد هر دور شدن و رفتنی تحلیل میرم و تنهایی عمیقم بیشتر حس میکنم... . یک جاهایی که میدونی نمیتونی همیشگی باشی و بمونی ،ناگزیری به اینکه خودت بری که نرسه روزی که ترکت کنن ،که نرسه روزی که بیرونت کنند پ ن: یک چیزهایی هم تا ابد باید ننوشته و نگفته بماند... لیلی بانو...

خشونت علیه زنان...!!!
خشونت فقط رد کمربند بر تن و کبودی های زیر چشم نیست...
بزرگترین خشونت نادیده گرفتن احساسات ،عواطف و شخصیت زنان و زنانگی ست...
آموزش بیش از مبارزه جواب خواهد داد ،به تمام پسرانی که از شما متولد میشوند از کودکی مردانگی رابیاموزید...

در برابر و برخورد با تمام زنان زندگیتان مرد باشید مرد...

پ ن:

به بهانه ی بیست و پنج نوامبر...

لیلی بانو...

+فرزانه دو عاشق وقتي به يک عشق پايدار مي رسن که مثل دو خط موازي باشن، يعني از کنار هم رد شن و هيچوقت به هم نرسن.شايد اگر به جلال مي رسيدم هيچ وقت مثل حالا دوستش نداشتم...   به منت دگران خو مکن که در دو جهانرضای ایزد و انعام پادشاهت بس به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظدعای نیمه شب و درس صبحگاهت بس +من فقط يک چيزي به تو ميگم.ميدوني اين" بس "يعني چي؟ وقتي خداوند لايزال انسان را خلق کرد به تمام فرشتگان و کائنات گفت " بس"و دنیایی تفسیر در این یک کلمه نهفته است. اما به تعبیر ساده تر یعنی انسان به کمال رسید و خلقت کامل شد. یعنی بعد از انسان چیزی کامل تر خلق نشد. بس یعنی این زندگی یعنی چکیدن...فریده شجاعی پ ن: حرفی که این روزها مد شده،برای من قابل پذیرش نیست ،بین میل ، اشتیاق قلبی و خواستن ، نسبت مستقیم هستدرد و رنج زن رو پایانی نیست... لیلی بانو...

غزل 84-عرصه خیال ساقی بیار باده که ماه صیام رفت درده قدح که موسم ناموس و نام رفت وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم عمری که بی حضور صراحی و جام رفت مستم کن آن چنان که ندانم ز بیخودی در عرصه خیال که آمد کدام رفت بر بوی آن که جرعه جامت به ما رسد در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید تا بویی از نسیم می‌اش در مشام رفت زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه رند از ره نیاز به دارالسلام رفت نقد دلی که بود مرا صرف باده شد قلب سیاه بود از آن در حرام رفت در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود می ده که عمر در سر سودای خام رفت دیگر مکن نصیحت حافظ که ره نیافت گمگشته‌ای که باده نابش به کام رفت پ ن: فال حافظ شب یلدای من که عمو گرفتند... لیلی بانو...

خوب ه که معرفت،کیفی نه کمی...
و گرنه خیلی ها وزنشون از معرفت شون بیشتر می بود...

لیلی بانو...

از خودت ناامید میشی...

وقت هایی که خارج از قالب خودت ظاهر میشی...

لیلی بانو...

خودکاری که نمی نویسد
فندکی که روشن نمی شود
و آدمی که قدم می زند در تنهایی ...
تمام شده است.

 

و لیلی ایی که دیگر عاشق نمی شود...

پ ن:

چهار سال با لیلی بانو گذشت...

به تاریخ دهم بهمن ماه نود و یک-نود و پنج

لیلی بانو...

بمون آروم جون آروم جونم

بمون هر لحظه حس بودن تو

مثل اینه رو آسمونم

…

آخ بمون لیلای من لیلای نازم

دو ابروی تو مهراب نمازم

یه دل دارم همه دارو ندارم

میخوام همه تو راه عشق تو ببازم

 لیلا-خواننده مهدی کیا

پ ن:

حسنا فرستاده بود...میخواست خوشحالم کنه اما آهنگ شروع این ترانه ،حسی عجیب و یادآوری یی بود که چشم هام بارونی کرد...

لیلی بانو...

اسفند ؛ عین ِ پنجشنبه هاست.
که همیشه صدبار قشنگ تر از جمعه هاست !
اصلا از همون شروعش قشنگه
حس بوی بهار از پشت پنجره 
و آفتاب ِ گرم و بی جون از لای پرده ها روی پوست سرد خونه ...
شور ِ قشنگ چهارشنبه سوری
اسفند یعني یک سال دیگه
یعنی یه شانس دیگه

خوش اومدي بهترین ماه سال...

"نویسنده ناشناس"

پ ن:

هوای اسفند انگار توی دنیای رمان ها قدم میزنم...

لیلی بانو...

با خودم عهد کرده بودم دیگه هیچ بحثی شرکت نکنم،دیشب باز خیلی ساده یک بحث سر کلاس شروع شد و یکی از همکلاسی ها هر حرفی رو می زدند می گفتند من خبر دارم ،و من برام سوال شده سندیت حرف های ما از کجاست !اشخاص،کانال ها و یا کلیپ هایی که ناقص دست به دست می شوند و قسمت های دلخواه آن ها مورد سو استفاده قرار گرفته است؟!

شاید هم من واقعا در اشتباه باشم...!

در هر صورت بارها خودم سرزنش کردم برای شرکت کردن در بحث هر چند کوتاه...

لیلی بانو...

تا به حال به معنیِ لغوی "معرفت" فکر‌کرده اید؟مثلا میگوییم، فلانی تو‌ چقدر‌‌ با معرفت یا بی معرفتی‌.اصولا استفاده از این واژه ها، گاهی میخواهد یک ‌جور ‌دلخوری، یا تعریف و‌ تمجید را برساند.اما من "معرفت" را اینطور‌ نمیبینم.معرفت یعنی:وقتی نباشی احساسِ نگرانی بیاید به سراغش!مدام از خود بپرسد،کجاست؟اصلا چرا نیست؟و ‌این بی خبری او‌ را ناچار کند،‌‌ که خبری ‌بگیرد‌، تا دلش را آرام کند.واژه "معرفت" در جامعه ی ما بد معنی شده.من ‌میگویم:اگر دوستت داشته باشد، معرفتش که هیچ دنیایش راهم،‌ برایت میگذارد. یادمان نرود که معرفت همیشه با دوست داشتن همراه است،پس‌ به درخت دوست داشتنتان‌ رسیدگی کنید که، ریشه هایش از آفتی به نامِ عدمِ "معرفت" نخشکد. مائده زمان   پ ن: عجیب این متن به دل می نشیند...اگر دوستت داشته باشد اگر...!!! لیلی بانو...